1. |
La nostra gent
02:59
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO / EUSKARA
LA NOSTRA GENT
Carrers que moren als ulls de la nova tempesta.
Milers de rius corren secs per rambles de dolor.
Victòries sense pressa, paisatges del record,
futurs trencats per un fatal mentor.
Si no et mous pot ser massa tard.
Imatges que et fan sentir, que et fan caminar,
que et fan recordar els teus companys.
Allò que hem viscut, allò que hem somiat,
les hores perdudes a aquells parcs.
La gent als carrers vivint aquests temps,
gaudint de tots aquells bons moments.
Intentant anar a contracorrent,
al nostre poble amb la nostra gent.
El sol ja s’ha posat a la nostra muntanya.
La nit recorre la sort que encara avui està en peu.
Un poble és una lluita. La lluita unida al vent.
Unida al crit fort de la nostra gent.
Allò que vols has de cuidar.
Tornada
No oblides tot allò que t’ha fet ser tu.
Sempre dins del cor.
Tornada
-----------------
NUESTRA GENTE
Calles que mueren a los ojos de la nueva tempestad.
Miles de ríos corren secos por ramblas de dolor.
Victorias sin prisa, paisajes del recuerdo,
futuros rotos por un fatal mentor.
Si no te mueves puede ser demasiado tarde.
Imágenes que te hacen sentir, que te hacen caminar,
que te hacen recordar a tus compañeros.
Aquello que hemos vivido, aquello que hemos soñado,
las horas perdidas en aquellos parques.
La gente en las calles viviendo este tiempo,
gozando de todos aquellos buenos tiempos.
Intentando ir a contracorriente,
en nuestro pueblo con nuestra gente.
El sol ya se ha puesto en nuestra montaña.
La noche recorre la suerte que aún está en pie.
Un pueblo es una lucha, la lucha unida al viento,
unida al grito fuerte de nuestra gente.
Aquello que quieres tienes que cuidar.
Estribillo
No olvides todo aquello que te ha hecho ser tu.
Siempre dentro del corazón.
Estribillo
--------------------
A NOSA XENTE
Rúas que morren aos ollos da nova tempestade.
Miles de rios corren secos por ramblas de dor.
Vitorias sen presa, paisaxes do recordo, futuros rotos por un fatal mentor.
Se non te moves pode ser demasiado tarde.
Imaxes que che fan sentir, que che fan camiñar,
que che fan lembrar aos teus compañeiros.
Aquilo que vivimos, aquilo que soñamos,
as horas perdidas naqueles parques.
A xente nas rúas vivindo este tempo,
gozando de todos aquilos bos tempos.
Tentando ir a contracorrente,
no noso pobo coa nosa xente.
O sol xa se puxo na nosa montaña.
A noite percorre a sorte que ainda está en pé.
Un pobo é unha loita, a loita unida ao vento,
unida ao berro forte da nosa xente.
Aquilo que queres tes que coidar.
Retrouso
Non esquezas todo aquilo que che fixo ser ti.
Sempre dentro do corazón.
Retrouso
------------------
GURE JENDEA
Ekaitza berriaren begietan hiltzen diren kaleak.
Milaka ibai ur gabe igarotzen dira atsekabeko ur-bideetatik.
Presarik gabeko garaipenak, oroimenaren paisaiak,
zoritxarreko kontseilari batek apurtutako etorkizuna.
Ez bazara mugitzen beranduegi izan daiteke.
Sentiarazi egiten dizuten irudiak, ibilarazten dizutenak,
zure kideak gogorarazten dizutenak.
Bizi izan duguna, amestu duguna,
parke horietan galdutako orduak.
Jendea kaleetan garai hauek bizitzen,
garai on guzti horietaz gozatzen.
Korrontearen kontra joaten saiatzen,
gure herrian gure jendearekin.
Eguzkia jarri da jada gure mendian.
Gauak oraindik zutik jarraitzen duen zortea zeharkatzen du.
Herri bat borroka bat da, haizeari baturiko borroka,
gure jendearen garrasi indartsuari lotua.
Maitatzen duzun hori zaindu beharra daukazu.
Errepika
Ez ahaztu zeu zarena izatera eraman zaituen hori.
Beti bihotz barnean.
|
||||
2. |
El teu camí
04:27
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO / EUSKARA
EL TEU CAMÍ
Són ja molts anys de dura lluita,
molts anys de patiments.
Amb mil tempestes esperant-te
als carrers.
Mai et faltava un somriure
davant l’extenuació.
Quan el teu cos
et demanava tan sols parar.
Ara contes que ja no et trobes bé,
eixint amb la nostra gent.
Ja no voles tant alt com els demés.
Ja no pots perdre el temps.
Mira enrere tornem als carrers
encarant el vent.
Trenca els murs que et separen de tu,
alça la vista i torna al teu camí, al teu destí.
Anys, pasen anys
i ja no és fàcil anar contra corrent.
La vida és dura
quan et trobes a soles per ser diferent.
Per fi ja trenques les cadenes
que et vas deixar posar
i que t’anul•laren
la personalitat.
Tornada
-----------------
TU CAMINO
Son ya muchos años de dura lucha,
muchos años de sufrimiento.
Con mil tempestades esperando
en las calles.
Nunca te faltaba una sonrisa
delante de la extenuidad
cuando tu corazón te pedía
tan solo parar.
Ahora cuentas que ya no te encuentras bien
saliendo con nuestra gente.
Ya no vuelas tan alto como los demás,
ya no puedes perder el tiempo.
Mira atrás, volvemos a las calles
encarando el viento.
Rompe los muros que te separan de ti,
levanta la vista y vuelve a tu camino, a tu destino.
Años, pasan años
y ya no es fácil ir a contracorriente.
La vida es dura
cuando te sientes solo por ser diferente.
Por fin ya rompes las cadenas
que te dejaste poner
y que te anularon
la personalidad.
Estribillo
-----------------
O TEU CAMINO
Son xa moitos anos de dura loita,
moitos anos de sofremento.
Con mil tempestades esperando nas rúas.
Nunca che faltaba un sorriso
diante da extenuidade
cando o teu corazón che pedia tan só parar.
Agora contas que xa non che atopas ben
saindo coa nosa xente.
Xa non voas tan alto como os demáis,
xa non podes perde-lo tempo.
Mira atrás, voltamos ás ruas
encarando o vento.
Rompe os muros que che separan de ti,
ergue a vista e volta ao teu camiño, ao teu destino.
Anos, pasan anos e xa non é fácil ir a contracorrente.
A vida é dura cando che sentes só por ser diferente.
Por fin xa rompes as cadeas que che deixaches pór
e que che anularon a personalidade.
Ponte
---------------
ZEURE BIDEA
Urte asko joan dira jada borroka gogorrean,
sufrimenduzko urte asko.
Mila ekaitza
kalean itxaroten.
Ez zitzaizun inoiz irrifarrerik falta
nekearen aurrean
zure bihotzak gelditzea besterik
ez zizunean eskatzen.
Gure jendearekin gustora ez zaudela
esaten duzu orain.
Ez duzu besteak bezain altu hegan egiten,
ezin duzu denbora galdu.
Atzera begiratu, kalera bueltatzen gara
haizeari aurre egiten.
Zugandik aldentzen zaituzten hormak apurtu itzazu,
burua zutitu eta zeure bidera bueltatu, zeure patura.
Urteak, urteak pasatzen dira eta jadanik ez da erraza kontrako norabidea hartzea. Bizitza gogorra da desberdina izateak bakarrik sentiarazten zaituenean
Azkenik apurtzen dituzu jartzen utzi zenituen
eta izaera ezeztatu zizuten kateak
Errepika
|
||||
3. |
Cendra
02:04
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
CENDRA
Passem mitja vida esperant
miracles que vinguen de dalt.
Tractant d’esbrinar
que un dia arribarà,
i l’únic que arriba és cendra, cendra.
La vida és un joc irreal,
i esperes que canvie a millor.
Els somnis són pedres
que s’esfonsen al mar
i esperen que passe la marea.
No tingues pressa d’arribar o pagaràs llarga condemna.
Descobrir que tot és fum i acaba en cendra.
La pressa no és bona al•liada.
No has de deixar de intentar.
Si no és la sol•lució,
qui sap on pararàs,
i sempre és pitjor un pas enrere.
Tornada
Tractant d’esbrinar
que un dia arribarà,
i l’únic que arriba és cendra.
Tornada
----------------------
CENIZA
Pasamos media vida esperando
milagros que vengan de arriba.
Tratando de adivinar
que un día llegará,
y lo único que llega es ceniza, ceniza
La vida es un juego irreal,
y esperas que cambie a mejor.
Los sueños son piedras que se hunden en el mar, y esperan que pase la marea.
No tengas prisa por llegar o pagarás larga condena.
Descubrir que todo es humo y acaba en ceniza.
La prisa no es buena aliada.
No debes dejarte llevar.
Si no es la dirección,
quién sabe dónde pararás,
y siempre es peor un paso atrás.
Estribillo
Tratando de adivinar
que un día llegará,
y lo único que llega es ceniza.
Estribillo
------------------------
CINZA
Pasamos media vida agardando
Milagres que veñan de enriba
Tentando adiviñar
que un día chegará,
E o único que chega é cinza, cinza.
A vida é un xogo irreal,
E agardas que cambie a mellor.
Os soños son pedras que se afunden no mar, e agardan que pase a marea.
Non teñas présa por chegar ou pagarás longa condena.
Descubrir que todo é fume e remata en cinza.
A présa non é boa aliada.
Non debes deixarte levar.
Se non é a dirección,
quen sabe onde pararás,
e sempre é peor un paso atrás.
Estribillo
Tentando adiviñar
que un día chegará,
e o único que chega é cinza.
Estribillo
|
||||
4. |
||||
EN UN PERDUT RACÓ DEL TEMPS
En un perdut racó del temps
sent que tot és diferent.
Esclata el cel.
Simfonies de dolor
fan millor la realitat.
És delirant.
Puges d′un ràpid moviment.
Condensa el món en un batec.
Tu no vols acabar.
Jo no sé per on començar.
Jugue al joc, les regles han volat.
Puge al cel i ja no puc baixar.
Perdut entre la glaciació,
jo clave la mà en el foc.
Cendra en segons.
Segrestat pel present,
sent que prompte tornaré,
sobreviuré.
|
||||
5. |
De Xixona
01:07
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
DE XIXONA
De Xixona vaig a Tibi,
De Tibi a Castalla.
Passe per Onil i Ibi,
I me’n torne per la Sarga.
Ja està arribant,
cap de setmana.
Tots preparant
una mona espectacular.
Volem viajar.
Estar on tour.
Uns grans concerts,
i estar amb tu
Tornada
Hem planejat
un gran viatge.
I hem acabat
pensant “que hi haurà que comprar”.
Xulles, arròs,
i llonganisses.
I sobretot
el que poguem per a privar.
Tornada
Hi anirem.
Serà “algo” inolbidable.
I ho passarem genial.
Amb el bongo i el reggae sonant.
Tornada
--------------------------------
DE XIXONA
De Xixona voy a Tibi.
De Tibi a Castalla.
Paso por Onil y Ibi,
y me vuelvo por la Sarga.
Ya está llegando,
el fin de semana.
Todos preparando
unas pascuas espectaculares.
Queremos viajar,
estar “on tour”.
Grandes conciertos,
y estar contigo.
Estribillo
Hemos planeado
un gran viaje.
Y hemos terminado
pensando que tendremos que comprar.
Chuletas, arroz
y longanizas,
y sobretodo
lo que queramos para privar.
Estribillo
Iremos,
será algo inolvidable.
Y lo pasaremos genial
con el bongo y el reagge sonando.
Estribillo
-------------------------
DE XIXONA...
De Xixona vou a Tibi,
de Tibi a Castalla.
Paso por Onil e Ibi,
e volto por La Sarga.
Xa está a chegar, a fin de semana.
Todos preparando unhas pascuas espectaculares.
Queremos viaxar, estar “on tour”.
Grandes concertos e estar contigo.
Estribillo
Planeamos un grande viaxe.
E terminamos pesansando qué teremos que mercar.
Costelas, arroz e longaínzas,
e sobretodo o que queiramos para privar.
Estribillo.
Iremos, será algo inesquecible.
Pasarémolo xenial co bongo e o reggae soando.
|
||||
6. |
Jutge de ningú
01:57
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
JUTGE DE NINGÚ
Tots assumim que el món està fatal.
Reconeixem, hi ha gent que està molt “mal”.
Ens adonem del que pot fer una persona.
I tots sabem que no es pot fer res.
Al despertár com solc fer cada dia encenc la televisió.
Tranquil•litat, fixa monotonia, me’n vaig a treballar.
I un desgraciat tenia planejat, llevar-me tota la vida.
Un bon matí tot el món preocupat, i el meu treball esfonsat.
Ningú és el jutge de ningú,
Ningú té dret a dominar.
Tots els problemes compartits amb tu,
Sense el dret d’opinar.
Després de tot, era un dia com un altre, no ho vaig diferenciar.
Fins que un peix gros va donar instruccions, i ens la va jugar.
El desgraciat va jugar a ser déu, triant la mort o la vida.
Por i dolor, families amb temor, llàgrimes i destrucció.
Tornada
El món en peu, crec que ho has aconseguit.
No hi ha la pau, ni les persones d’ahir.
--------------------------
JUEZ DE NADIE
Todos asumimos que el mundo está fatal.
Reconocemos, hay gente que está muy mal.
Nos damos cuenta de lo que puede hacer una persona,
y todos sabemos que no se puede hacer nada.
Al despertar, como suelo hacer cada día enciendo la televisión.
Tranquilidad, fija monotonía. Me voy a trabajar.
Y un desgraciado tenía planeado quitarme toda la vida.
Y una buena mañana, todo el mundo preocupado, y mi trabajo hundido.
Nadie es juez de nadie,
nadie tiene derecho a dominar.
Todos los problemas compartidos contigo
sin el derecho de opinar.
Después de todo era un día como otro, no lo diferencié.
Hasta que un pez gordo dio instrucciones y nos la jugó.
Y el desgraciado jugó a ser Dios escogiendo la muerte o la vida.
Miedo y dolor, familias con temor. Lagrimas y destrucción
Estribillo
El mundo en pie, creo que lo has conseguido.
No hay paz ni las personas de ayer.
--------------------------------
XUÍZ DE NINGUÉN
(Javi)
Todos asumimos que o mundo está fatal.
Recoñecemos, hai xente que está moi mal.
Dámonos de conta do que pode facer unha persoa,
e todos sabemos que non se pode facer nada.
Ao espertar, como adoito facer cada día, prendo a televisión.
Tranquilidade, monotonía. Vou traballar.
E un desgraciado tiña planeado quitarme toda a vida.
E unha boa mañá, todo o mundo preocupado e o meu traballo afundido.
Ninguén é xuíz de ninguén,
ninguén ten dereito a dominar.
Tódolos problemas compartidos contigo
sen o dereito de opinar.
Despois de todo era un día coma outro, non o diferenciarei.
Ata un peixe gordo deu instruccións e xogóunola.
E o dresgraciado xogou a ser Deus escollendo a morte ou a vida.
Medo e dor, familias con temor. Bágoas e destrución.
Estribillo
O mundo en pé, creo que o conseguiches.
Non hai paz nin as persoas de onte.
|
||||
7. |
Dolents contra dolents
03:47
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO / EUSKARA
DOLENTS CONTRA DOLENTS
Huit del matí, jo vull saber si jo estic fent bé el meu paper.
Confie en el meu voltant, i el meu voltant ignora el que és el bé.
Informació, és del que manquem, el cap és un munt de papers.
Fulls que un dia van dir coses, que el món funciona, que el mal està en els carrers.
Al món hi ha gent, en som un més.
Sols som titelles dels diners
i el cap no pot més,
sols saps que no pots saber mai res...
...mil històries que ens demostren: tot incoherent.
Creure’s bons lluitant quan són dolents contra dolents.
El món és un femer on es barregen falsos, mentiders, ...
Són llestos i s’inventen formes per a tapar el que estan fent.
Mil atemptats són sol•lucions, tapat amb mal el mal no és fort.
La gent confia en eixa caixa tonta que imbècils ens fa ser.
Al món hi ha gent sense cervell,
gràcies al d’uns el d’altres creix,
i el cap no pot més,
sols saps que no pots saber mai res...
Tornada
Al món no hi ha objectivitat,
i el cap no pot més,
sols saps que no pots saber mai res...
Tornada
---------------
MALVADOS CONTRA MALVADOS
Ocho de la mañana, yo quiero saber si estoy haciendo bien mi papel.
Confío en mi alrededor, y mi alrededor ignora lo que es el bien.
Información es de lo que andamos cortos, el mundo es un montón de papeles.
Hojas que un día dijeron cosas, que el mundo funciona, que el mal está en las calles.
En el mundo hay gente, somos uno más.
Sólo somos títeres del dinero,
y la cabeza no puede más,
sólo sabes que no puedes saber nunca nada.
Mil historias que nos demuestran, todo incoherente.
Creerse buenos luchando cuando son malvados contra malvados.
El mundo es un basurero donde se mezclan falsos, mentirosos,...
Son listos y se inventan formas para tapar lo que están haciendo.
Mil atentados son solución, tapado con mal el mal no es fuerte.
La gente confía en esa caja tonta que imbéciles nos hace ser.
En el mundo hay gente sin cerebro,
gracias al de unos el de los otros crece,
y la cabeza no puede más,
sólo sabes que no puedes saber nunca nada.
Estribillo
En el mundo no hay objetividad,
y la cabeza no puede más,
sólo sabes que no puedes saber nunca nada.
Estribillo
------------------
MALVADOS CONTRA MALVADOS
Oito da mañá, eu quero saber
Se estou a facer ben o meu papel.
Confio no meu aredor,
e o meu aredor ignora o que é o ben.
Información é do que andamos curtos,
o mundo é unha morea de papeis.
Follas que un dia dixeron cousas,
que o mundo funciona, que o mal está nas rúas.
no mundo hai xente, somos un máis.
Só somos títeres do diñeiro,
e a testa non pode máis,
só sabes que non podes saber nunca nada.
Mil histórias que nos amosan, todo incoherente.
Crerse bos loitando cando son malvados contra malvados.
O mundo é lixo onde se misturan falsos, mentireiros,...
Son listos e invéntanse formas para tapar o que están a facer.
Mil atentados son solución, tapada con mal o mal non é forte.
A xente confia nesa caixa parva que aparvados fainos ser.
no mundo hai xente sen cerebro,
grazas ao duns o dos outros medra,
e a testa non pode máis,
só sabes que non podes saber nunca nada.
Retrouso
-----------------
GAIZTOA GAIZTOAREN AURKA
Goizeko zortziak, jakin nahi dut
nire egitekoa ongi egiten ari naizen.
Nire ingurukoekin fidatzen naiz,
eta nire inguruak ongia zer den ez daki.
Informazioa da falta zaiguna,
mundua paper pila bat baino ez da.
noizbait zerbait esan zuten orriak,
munduak funtzionatzen duela, gaizkia kaleetan dagoela.
Munduan jendea dago, bat gehiago gara.
diruaren txontxongiloak gara,
eta buruak ezin du gehiago,
inoiz ezin duzula ezer jakin da dakizun gauza bakarra.
Frogatzen diguten mila istorio, dena zentzu gabe.
Borrokan onak garela pentsatuz, gaiztoak gaiztoen aurka diren bitartean.
Mundua faltsuak, gezurtiak... nahasten diren zabortegia da.
Azkarrak dira eta egiten ari direna estaltzeko erak asmatzen dituzte.
Mila atentatu dira konponbide, gaizkiarekin estaliz gaizkia ez da indartsu.
Jendeak kutxa lelo horretan konfidantza du, zeinen inozo bihurtzen gaituen.
Munduan adimenik gabeko jendea dago,
batzuen adimenari esker besteena hazten da,
eta buruak ezin du gehiago,
inoiz ezin duzula ezer jakin da dakizun gauza bakarra.
Errepika
Munduan ez dago objektibitaterik,
eta buruak ezin du gehiago,
inoiz ezin duzula ezer jakin da dakizun gauza bakarra.
Errepika
|
||||
8. |
Sóc jo
02:30
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
SÓC JO
Tantes vegades ho he sentit
i no sé com enfrontar-me a açò
encara retinc la sensació.
No em puc parar de repetir
Ja sé que estàs tant dins de mi
De sobte et trobe allà tan lluny.
Que cada moment que fuges
estic tremolant
Que cada moment que fuges
d′aquestes (quatre) parets
Que cada moment que fuges…
Sóc jo qui no troba raó,
a qui lo entra la por
És horrible sentir
tanta desolació
qui està enfront de tu
qui no ha obert els ulls
em recórrec per dins
he de trobar-la… jo!!!
Mantinc constant el pensament
Aguante la respiració
M′he convertit en presoner.
-----------------------------------------------
SOY YO
Tantas veces lo he sentido
i no se como enfrentarme a esto.
Aún retengo la sensación.
No me puedo parar de repetir.
Ya se que estás tan dentro de mi,
y de golpe te encuentro allá, tan lejos.
Que cada momento que huyes estoy templando.
Cada momento que huyes de estas (cuatro) paredes.
Cada momento que huyes…
Soy yo quien no encuentra razón,
a quien le entra el miedo.
Es horrible sentir
tanta desolación.
Quien está frente a ti,
quien no ha abierto los ojos.
Me recorro por dentro,
tengo que encontrarme yo.
Mantengo constante el pensamiento.
Aguanto la respiración.
Me he convertido en prisionero.
Puente
Estribillo
-------------------------------
SON EU
Tantas veces o sentín
e non sei como enfrontarme a isto
Aínda reteño a sensación.
Non podo parar de repetir.
Xa sei que estás dentro de min,
e de golpe atópote alá, tan lonxe.
Que cada momento que fuxes estou temperando.
Cada momento que fuxes destas (catro) paredes.
Cada momento que fuxes...
Son eu quen non atopa razón,
a quen lle entra o medo.
E horrible sentir
Tanta desolación.
Quen está fronte ti,
Quen non abriu os ollos.
Recórrome por dentro
Teño que atoparme eu.
Manteño constante o pensamento.
Aguanto a respiración.
Convertinme en prisioneiro.
Ponte
Estribillo
|
||||
9. |
Mai faran res
03:17
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO / EUSKARA
MAI FARAN RES
Un 0’7%,
almoines sí, i per a què?
No farem res si no canviem
les putes regles del comerç.
I mai faran, mai faran... Res.
I quan la gent vulga canviar
el rol d’aquesta humanitat.
Els grans estats voldran fer més,
es reuniran pel propi bé.
Tornada.
“Barcelona, Göteborg i ciutats de tot el món.
Capta la freqüència antiglobalització.
Gènova no oblida, policia assasina.
Desde Xixona ben fort, ben fort,...ben fort.”
----------------------------------------
NUNCA HARÁN NADA
Un 0’7 %,
limosnas sí, ¿y para qué?.
No haremos nada si no cambiamos
las putas reglas del comercio.
Y nunca harán, nunca harán... Nada.
Y cuando la gente quiera cambiar
el rol de esta humanidad.
Los grandes estados querrán hacer más,
se reunirán por su propio bien.
Estribillo
“Barcelona, Goteborg y ciudades de todo el mundo.
Capta la frecuencia antiglobalización.
Génova no olvida, policía asesina.
Desde Xixona muy fuerte, muy fuerte,... Muy fuerte.”
--------------------------------------
NUNCA FARAN NADA
Un 0’7 %, esmolas si, ,e ¿pra qué?.
Non faremos nada se non mudamos as putas regulas do comércio.
E nunca farán, nunca farán... Nada.
E cando a xente queira mudar o rol desta humanidade.
Os grandes estados quererán facer mais, reuniránse polo seu proprio ben.
Retrouso
“Barcelona, Goteborg e cidades de todo o mundo.
Capta a frecuéncia antiglobalización.
Génova non esquece, policia asasina.
Dende Xixona moi forte, moi forte,... Moi forte
------------------------------------
EZ DUTE INOIZ EZER EGINGO
Ehuneko 0,7 bat,
limosnak bai, eta zertarako?
Ez dugu ezer egingo merkataritzaren
arau putak aldatzen ez baditugu.
Eta ez dute inoiz, ez dute inoiz egingo... ezer.
Eta jendeak aldatu nahi duenean
gizarte honen eginkizuna.
Estatu handiek gehiago egin nahiko dute,
beraien hobe beharrez elkartuko dira.
Errepika
“Barcelona, Goteborg eta mundu osoko hiriak.
Jaso antiglobalizazioaren frekuentzia.
Genovak ez du ahazten, polizia hiltzaile.
Xixonatik oso gogor, oso gogor... oso gogor.”
|
||||
10. |
Ja pots respirar
03:55
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO / EUSKARA
JA POTS RESPIRAR
Vaig intentar ser un heroi,
vaig voler ser el qui no sóc.
La vida passa molt de pressa,
i un mareig s’uneix al joc.
Voler viatjar, qualsevol lloc.
Volent ser tot quan era res.
Vida i alcohol, pedres i foc,
em fan parar o em fan fer més?
I per fi trobe la llum que estabilitza.
Per fi ja ets al món,
no hi ha res que et faça gran
si no trenques les cadenes
que et fan mal.
Ja pots ser com tu vols,
ja no eres qui estava mal.
Ara trenques les cadenes,
ja pots respirar.
Aquells moments de soledat,
es feren una eternitat.
La vida era un desert en flames,
i un oasi vaig trobar.
Paisatges que no vull tornar,
moments que no vull recordar.
Sols sé que al vindre eixa persona,
la tristesa se’n va anar.
I ara a la vida li mostre un altra cara
Tornada
----------------
YA PUEDES RESPIRAR
Intenté ser un héroe.
Intenté ser quien no soy.
La vida pasa muy rápido,
y un mareo se une al juego.
Querer viajar a cualquier sitio,
queriendo ser todo cuando era nada.
Vida y alcohol, piedras y fuego,
¿me hacen parar o me hacen hacer más?
Y por fin encuentro la luz que estabiliza.
Por fin ya estás en el mundo,
no hay nada que te haga grande
si no rompes las cadenas
que te hacen daño.
Ya puedes ser como tu quieres,
ya no eres quien estaba mal.
Ahora rompes las cadenas,
ya puedes respirar.
Aquellos momentos de soledad
se hicieron una eternidad.
La vida era un desierto con llamas
y un oasis encontré.
Paisajes que no quiero volver,
momentos que no quiero recordar.
Sólo se que al venir esa persona
la tristeza se marchó.
Y ahora a la vida le muestro otra cara.
Estribillo
----------------------
XA PODES RESPIRAR
Tentei ser un héroe.
Tentei ser quen non son.
A vida pasa moi rápido,
e un mareo únese ao xogo.
Querer viaxar a calquera sitio,
querendo ser todo cando era nada.
Vida e alcol, pedras e lume,
fanme parar ou fanme facer máis?
E por fin atopo a luz que estabiliza.
Por fin xa estás no mundo,
non hai nada que che faga grande
se non rompes as cadeas
que che fan dano.
Xa podes ser coma ti queres,
xa non es quen estaba mal.
Agora rompes as cadeas,
xa podes respirar.
Aquilos momentos de soledade
fixéronse unha eternidade.
A vida era un deserto con lapas
e un oásis atopei.
Paisaxes que non quero voltar,
momentos que non quero lembrar.
Só se que ao vir esa persoa
a tristura se marchou.
E agora á vida lle mostro outra cara.
Retrouso
------------------------
ARNASA HARTU DEZAKEZU JADANIK
Heroia izaten saiatu nintzen,
Naizena ez izaten saiatu nintzen.
Bizitza oso azkar igarotzen da,
eta zorabio bat jokora bategiten da.
Edonora bidaiatu nahi izatea,
Dena izan nahi izatea ezer ez nintzenean.
Bizitza eta alkohola, harriak eta sua,
geldiarazten naute edo gehiago eginarazi?
Eta azkenean aurkitzen
dut egonkortzen duen argia.
Dagoeneko munduan zaude,
ez dago handia egiten zaituen ezer
mintzen zaituzten kateak
apurtzen ez badituzu.
Nahi duzun bezalakoa izan zaitezke jadanik,
gaizki zegoena ez zara dagoeneko.
Orain kateak apurtzen dituzu,
arnasa hartu dezakezu.
Bakardade momentu horiek
bukaezinak egin ziren.
Bizitza su garrez betetako desertua zen
eta oasi bat aurkitu nuen.
Bueltatu nahi ez dudan paisaiak,
gogoratu nahi ez ditudan momentuak.
Dakidan gauza bakarra pertsona hori bueltatzean
tristurak alde egin zuela da.
Eta orain bizitzaren aurrean beste
aurpegi bat erakusten dut.
Errepika
|
||||
11. |
Un mal millor
02:35
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
UN MAL MILLOR
Fa molts anys que em desvetlle sense tu.
Fa molts anys que pregue per la llum.
Per això no puc fer res més, bonegar al mateix temps
que em donà la vida i després no em dóna res.
Il.lusions perdudes als records,
i la ment comença a perdre moll.
Ets immune a la foscor, no reacciones al dolor.
Guanya la partida el pànic a estar sol.
I el temps farà allò que ets.
Vindran demà tapant-te el fred.
Cada estiu m′oblide d′oblidar.
I el passat retorna a molestar.
Una angoixa a cada llit, malestar sempre a les nits.
Queda menys per a poder sentir-me viu.
I el temps farà allò que ets.
Vindran demà tapant-te el fred.
I el cap veurà la transició
d′un mal final a un mal millor.
------------------------------------------------
UN MAL MEJOR
Hace muchos años que me desvelo sin ti.
Hace muchos años que ruego por la luz.
Por eso no puedo hacer más, reñir al mismo tiempo
que me dio la vida y después no me da nada.
Ilusiones perdidas en los recuerdos,
y la mente empieza a perder fuelle.
Eres inmune a la oscuridad, no reaccionas al dolor.
Gana la partida el pánico a estar sólo.
Y el tiempo hará lo que eres.
Vendrán mañana tapándote el frío.
Cada verano me olvido de olvidar.
Y el pasado retorna a molestar.
Una angustia en cada cama, malestar siempre en la noche.
Queda menos para poder sentirme vivo.
Y el tiempo hará lo que eres.
Vendrán mañana tapándote el frío.
Y la cabeza verá la transición
de un mal final a un mal mejor.
---------------------------------------------------
UN MAL MELLOR
Hai moitos anos que me desvelo sen ti.
Hai moitos anos que rogo pola luz.
Por iso non podo facer máis, rifarlle ao mesmo tempo
que me deu a vida e despois non me dá nada.
Ilusións perdidas nas lembranzas,
E a mente comeza perder folgos.
Es inmune á escuridade, non reaccionas á dor.
Gaña a partida o pánico a estar só.
E o tempo fará o que es.
Virán mañá tapándoche o frío.
Cada verán esquézome de esquecer.
E o pasado retorna a amolar.
Unha angustia en cada cama, malestar sempre na noite.
Queda menos para poder sentirme vivo.
E o tempo fará o que es.
Virán mañá tapándoche o frío.
E a cabeza verá a transición
dun mal final a un mal mellor.
|
||||
12. |
Esclau de la nit
03:08
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO / EUSKARA
ESCLAU DE LA NIT
Dies i dies de cruel rutina.
Mort, a dormir i després matina.
Ja no puc més, tanta pressió
m’ofega les vides, m’ofega el cor.
I treballant m’adone
que la vida és molt més que tot aixó.
Divendres per la nit i em torne en un sospir...
En un esclau de la nit. (4)
Fa temps em vaig convertir en un esclau de la nit.
Tinc mil dolors, tinc mil fatigues.
Tinc un bon sou en Filipines.
Tinc un acord amb Llucifer,
és el banquer del meu carrer.
Però quan estic mig mort,
arriba el cap de setmana la salvació.
Tornada
-----------------
ESCLAVO DE LA NOCHE
Días y días de cruel rutina.
Muerto, a dormir y después madrugar.
Ya no puedo más, tanta presión
me ahoga las vidas, me ahoga el corazón.
Y trabajando me doy cuenta
que la vida es mucho más que todo esto.
Viernes por la noche y me vuelvo en un suspiro.
En un esclavo de la noche (4)
Hace tiempo que me convertí en un esclavo de la noche.
Tengo mil dolores, tengo mil fatigas.
Tengo un buen sueldo en filipinas.
Tengo un acuerdo con lucifer,
es el banquero de mi calle.
Pero cuando estoy medio muerto
llega el fin de semana, la salvación.
Puente.
----------------
ESCRAVO DA NOITE
Dias e dias de cruel rotina.
Morto, a dormir e despois madrugar.
Xa non podo mais, tanta presión
Afógame as vidas,afógame o corazón.
E traballando doume conta
que a vida é moito mais que todo isto.
Venres pola noite e vólvome nun suspiro.
Nun escravo da noite (4)
Hai tempo que convertinme nun escravo da noite.
Teño mil dores, teño mil fatigas.
Teño un bo soldo en filipinas.
Teño un acordo con lucifer,
é o banqueiro da miña rua.
Pero cando estou meio morto
chega a fin de semana, a salvación.
Ponte.
Retrouso
-------------------
GAUAREN ESKLABO
Errutina krudeleko egunak eta egunak.
Hilda, lotara eta gero goiz jaiki.
Ezin dut gehiago, hainbeste presiok
bizitza itotzen dit, bihotza itotzen dit.
Eta lanean konturatzen naiz
bizitza hau baino askoz ere gehiago dela.
Ostiral gaua eta amen batean bueltatzen naiz.
Gauaren esklabo.
Orain dela asko bihurtu nintzela gauaren esklabo.
Hamaika min ditut, hamaika neke.
Soldata ona daukat Filipinetan.
Luziferrekin hitzarmena daukat,
nere kaleko bankaria da.
Baina erdi hilda nagoenean
asteburua iristen da, salbamena.
Zubia.
|
||||
13. |
El cànon de la llibertat
03:43
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
EL CÀNON DE LA LLIBERTAT
Jo no sé per què a cada camí,
hi ha una persona sense destí.
Nosaltres hi estem i no el trobem.
Jo em sent molt “mal” per dins de mi,
no sé com una persona pot ser així.
Privar il.lusions de tot el mon.
Però un dia sé que la trobaré,
jo buscaré fins a la fi del món.
Punys enlaire i salta.
Per la llibertat.
Anem a buscarla.
No se on està.
Sempre lluitarem per a buscar,
siga a la muntanya o al fons del mar.
Estem molt a prop, ho aconseguirem.
I podrem pensar el que vulguem.
I poder ser lliures de pensament.
Vine amb nosaltres, ho conseguirem.
Tornada
I a la fi la trobarem, on tu vulgues.
La buscarem, on estiga.
La trobarem, en qualsevol racó del món.
---------------------
EL CANON DE LA LIBERTAD
Yo no sé porqué en cada camino
hay una persona sin destino.
Nosotros estamos y no lo encontramos.
Yo me siento muy mal dentro de mí,
no sé cómo una persona puede ser así.
Privar ilusiones de todo el mundo.
Pero un día sé que la encontraré,
yo buscaré hasta el fin del mundo.
Puños al aire y salta,
por la libertad.
Vamos a buscarla.
No sé dónde está.
Siempre lucharemos para buscar,
sea en la montaña o en el fondo del mar.
Estamos muy cerca, lo conseguiremos.
Y podremos pensar lo que queramos,
poder ser libres de pensamiento.
Estamos muy cerca, lo conseguiremos.
Estribillo
Y al fin la encontraremos, dónde tu quieras.
La buscaremos, dónde esté.
La encontraré en cualquier rincón del mundo.
---------------------------
O CANON DA LIBERDADE
Eu non sei porqué en cada camiño
hai unha persoa sen destino.
Nós estamos e non o atopamos.
Eu síntome moi mal dentro de min,
non sei cómo unha persoa pode ser así.
Privar ilusións de todo o mundo.
Pero un día sei que a atoparei,
eu buscarei ata a fin do mundo.
Puños ao aire e salta
pola liberdade.
Imos buscala.
Non sei onde está.
Sempre loitaremos para buscar,
sexa na montaña ou no fondo do mar.
Estamos moi preto, conseguirémolo.
Pero un día sei que a atoparei,
eu buscarei ata a fin do mundo.
Estribillo.
E ao fin a atoparemos, onde ti queiras.
Buscarémola onde estea.
Atopareina en calquera recuncho do mundo.
Estribillo
|
||||
14. |
De 'La puça' a l'infern
03:18
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO / EUSKARA
DE LA PUÇA A L′INFERN
Com cada nit a La Puça has de quedar.
Has de sortir, Mugroman hi tocarà.
No ho penses més, no hi pots faltar.
De “La Puça” a l’infern.
Sons maleïts se t’han ficat dins del cap.
I aquell xiulit que no saps bé com parar.
No ho penses més, ja vas baixant
de “La Puça” a l’infern.
Una gota de suor crema i baixa com l’alcohol.
Una nit aniré de “La Puça” a l’infern.
A l’infern.
Cada matí t’has d’aixecar per treballar.
Tan sols al llit la cendra del cremat hi haurà.
No ho penses més, ahir vas anar
de “La Puça” a l’infern.
Una gota de suor crema i puja com el foc.
Una nit aniré de “La Puça” a l’infern.
A l’infern.
------------------
DE LA PUÇA AL INFIERNO
Como cada noche, a La Puça tienes que quedar.
Tienes que salir, Mugroman tocará.
No lo pienses más, no puedes faltar.
De La Puça al infierno.
Sonidos malditos se te han clavado dentro de la cabeza,
y aquel pitido que no sabes como parar.
No tardes más, ya vas bajando.
De La Puça al infierno.
Una gota de sudor, quema y baja como el alcohol.
Una noche iremos de La Puça al infierno.
Al infierno.
Cada mañana te tienes que levantar para trabajar.
Tan solo en la cama la ceniza del quemado habrá.
No lo pienses más, ayer fuiste
de La Puça al infierno.
Una gota de sudor, quema y sube como el fuego.
Una noche iremos, de La Puça al infierno.
Al infierno.
--------------------
DA PUÇA AO INFERNO
Como cada noite na Puça tes que quedar.
Tes que sair, Mugroman tocará.
Non o penses mais, non podes faltar.
Da Puça ao inferno.
Sons malditos craváronseche dentro da cabeza,
e aquel pitido que non sabes como parar.
Non tardes máis, xa vas baixando.
Da Puça ao inferno.
Unha pinga de suor, queima e baixa como o alcool.
Unha noite iremos da Puça ao inferno.
Ao inferno.
Cada mañá teste que erguer pra traballar.
Tan só na cama a cinza do queimado haberá.
Non o penses máis, onte fuches
Da Puça ao inferno.
Unha pinga de suor, queima e sube coma o lume.
Unha noite iremos, da Puça ao inferno.
Ao inferno.
-------------------
LA PUÇATIK INFERNURA
Gauero bezala, La Puçan gelditu behar zara.
Atera behar zara, Mugromanek joko du.
Ez ezazu gehiago pentsatu, ezin duzu huts egin.
La Puçatik infernura.
Soinu madarikatuak buruan iltzatu zaizkizu,
eta geldiarazten ez dakizun txistu hori.
Ez zaitez berandutu, jaisten ari zara.
La Puçatik infernura.
Izerdi tanta bat, erre eta alkohola bezala jaisten da.
Gauren batean La Puçatik infernura joango gara.
Infernura.
Goizero lanera joateko jaiki behar zara.
Ohean erre denaren errautsa baino ez da geldituko.
Ez ezazu gehiago pentsatu, atzo joan zinen
La Puçatik infernura.
Izerdi tanta bat, erre eta alkohola bezala igotzen da.
Gauren batean La Puçatik infernura joango gara.
Infernura.
|
||||
15. |
Buscant un bar
04:01
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
BUSCANT UN BAR
Què passa ací? Està ja tot tancat!
Cinc del matí i jo estic molt bufat.
Hi ha molta nit per poder desfasar.
Tinc molta set, nececite colar.
No m’apetix sentarme a fumar.
Per un cubata em tallaria un braç.
Dia a dia, dia a dia,
sempre buscant un bar.
No puc parar de colar!
Dia a dia, dia a dia,
sempre ballant ska!
Trobem un bar, entre sense pensar.
Em demane un whisky i me’n vaig a pixar.
Per fi podré beure fins rebentar.
Una senyora entra al aseo amb mi,
em toca allò que hi ha baix el melic.
Quaranta anys són massa per a mi.
Tornada
S’alsa la falda, vol mossegar-me,...mami vine a per mí.
Vull més cubates, no tinc un duro, hauré de resistir.
Tornada
-------------------
BUSCANDO UN BAR
¿Qué pasa aquí?, está ya todo cerrado.
Cinco de la mañana y yo estoy muy borracho.
Hay mucha noche para poder desfasar.
Tengo mucha sed, necesito colar (beber).
No me apetece sentarme a fumar.
Por un cubata me cortaría el brazo.
Día a día, día a día,
siempre buscando un bar.
¡No puedo parar de colar (beber)!
Día a día, día a día
¡siempre bailando ska!
Encontramos un bar, entro sin pensar.
Me pido un whisky y me voy a mear.
Por fin podré beber hasta reventar.
Una señora entra al aseo conmigo,
me toca aquello que hay bajo el ombligo.
Cuarenta años son demasiado para mí.
Estribillo
---------------------------
BUSCANDO UN BAR
Que pasa aquí? Está xa todo pechado
Cinco da mañá e eu vou moi borracho
Hai moita noite para poder desfasar.
Teño moita sede, preciso coar.
Non me apetece sentar a fumar.
Por un cubata cortaría o brazo.
Día a día, día a día,
Sempre buscando un bar.
Non podo parar de coar!
Día a día, día a día
Sempre bailando ska!
Atopamos un bar, entro sen pensar.
Pido un whisky e vou mexar.
Por fin poderei beber ata estoupar.
Unha señora entra ao aseo comigo
Tocame aquelo que hai baixo o embigo.
Corenta anos son demasiados para min.
Estribillo
Érgue a saia, quere morderme,.. mami ven por min!
Quero máis cubatas, non teño un can, terei que resistir.
|
Streaming and Download help
If you like Mugroman, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp