1. |
Cendra
04:46
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
CENDRA
Passem mitja vida esperant
miracles que vinguen de dalt.
Tractant d’esbrinar
que un dia arribarà,
i l’únic que arriba és cendra, cendra.
La vida és un joc irreal,
i esperes que canvie a millor.
Els somnis són pedres
que s’esfonsen al mar
i esperen que passe la marea.
No tingues pressa d’arribar o pagaràs llarga condemna.
Descobrir que tot és fum i acaba en cendra.
La pressa no és bona al•liada.
No has de deixar de intentar.
Si no és la sol•lució,
qui sap on pararàs,
i sempre és pitjor un pas enrere.
Tornada
Tractant d’esbrinar
que un dia arribarà,
i l’únic que arriba és cendra.
Tornada
---------------------
CENIZA
Pasamos media vida esperando
milagros que vengan de arriba.
Tratando de adivinar
que un día llegará,
y lo único que llega es ceniza, ceniza
La vida es un juego irreal,
y esperas que cambie a mejor.
Los sueños son piedras
que se hunden en el mar,
y esperan que passe la marea.
No tengas prisa por llegar o pagarás larga condena.
Descubrir que todo es humo y acaba en ceniza.
La prisa no es buena aliada.
No debes dejarte llevar.
Si no es la dirección,
quién sabe dónde pararás,
y siempre es peor un paso atrás.
ESTRIBILLO
Tratando de adivinar
que un día llegará,
y lo único que llega es ceniza.
ESTRIBILLO
-----------------------------
CINZA
Pasamos media vida agardando
Milagres que veñan de enriba
Tentando adiviñar
que un día chegará,
E o único que chega é cinza, cinza.
A vida é un xogo irreal,
E agardas que cambie a mellor.
Os soños son pedras que se afunden no mar, e agardan que pase a marea.
Non teñas présa por chegar ou pagarás longa condena.
Descubrir que todo é fume e remata en cinza.
A présa non é boa aliada.
Non debes deixarte levar.
Se non é a dirección,
quen sabe onde pararás,
e sempre é peor un paso atrás.
Estribillo
Tentando adiviñar
que un día chegará,
e o único que chega é cinza.
Estribillo
|
||||
2. |
El cànon de la llibertat
03:44
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
EL CÀNON DE LA LLIBERTAT
Jo no sé per què a cada camí,
hi ha una persona sense destí.
Nosaltres hi estem i no el trobem.
Jo em sent molt “mal” per dins de mi,
no sé com una persona pot ser així.
Privar il.lusions de tot el mon.
Però un dia sé que la trobaré,
jo buscaré fins a la fi del món.
Punys enlaire i salta.
Per la llibertat.
Anem a buscarla.
No se on està.
Sempre lluitarem per a buscar,
siga a la muntanya o al fons del mar.
Estem molt a prop, ho aconseguirem.
I podrem pensar el que vulguem.
I poder ser lliures de pensament.
Vine amb nosaltres, ho conseguirem.
Tornada
I a la fi la trobarem, on tu vulgues.
La buscarem, on estiga.
La trobarem, en qualsevol racó del món.
-----------------------------
EL CANON DE LA LIBERTAD
Yo no sé porqué en cada camino
hay una persona sin destino.
Nosotros estamos y no lo encontramos.
Yo me siento muy mal dentro de mí,
no sé cómo una persona puede ser así.
Privar ilusiones de todo el mundo.
Pero un día sé que la encontraré,
yo buscaré hasta el fin del mundo.
Puños al aire y salta,
por la libertad.
Vamos a buscarla.
No sé dónde está.
Siempre lucharemos para buscar,
sea en la montaña o en el fondo del mar.
Estamos muy cerca, lo conseguiremos.
Y podremos pensar lo que queramos,
poder ser libres de pensamiento.
Estamos muy cerca, lo conseguiremos.
Estribillo
Y al fin la encontraremos, dónde tu quieras.
La buscaremos, dónde esté.
La encontraré en cualquier rincón del mundo.
----------------------------------
O CANON DA LIBERDADE
Eu non sei porqué en cada camiño
hai unha persoa sen destino.
Nós estamos e non o atopamos.
Eu síntome moi mal dentro de min,
non sei cómo unha persoa pode ser así.
Privar ilusións de todo o mundo.
Pero un día sei que a atoparei,
eu buscarei ata a fin do mundo.
Puños ao aire e salta
pola liberdade.
Imos buscala.
Non sei onde está.
Sempre loitaremos para buscar,
sexa na montaña ou no fondo do mar.
Estamos moi preto, conseguirémolo.
Pero un día sei que a atoparei,
eu buscarei ata a fin do mundo.
Estribillo.
E ao fin a atoparemos, onde ti queiras.
Buscarémola onde estea.
Atopareina en calquera recuncho do mundo.
Estribillo
|
||||
3. |
Falsa solidaritat
04:28
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
FALSA SOLIDARITAT
Ixires a la porta i estava allí “sentat”.
Un parell de mirades que es van creuar.
Et vas sentir malalta, et vas sentir fatal.
Una por que et domina i et fa pedre seguretat.
Dónes diners al “domund”, xiquets apadrinats.
Penses d’esta manera que és un gest de solidaritat.
I ell no et molestava, estava allí “sentat”,
passant el dia en una vida que tu li vas complicar.
Sabent que en realitat...
...tenen vida, són humans.
Sols van nàixer en un lloc,
sense una oportunitat.
Aquesta puta societat,
que margina els diferents.
I no es poden adaptar,
ja que tu no els tractes bé.
I et penses que eres solidari...
...d’un altra manera.
Sempre que es queden allí,
en el seu propi país...
...falsa solidaritat.
Vas pujar a ta casa, molèstia irracional.
Alló et molestava, ...un negre al portal.
Cridares a la poli, no trigà a arribar.
Allí el sacsejaren, fins trobar que l’home era il•legal.
Una vida de somnis. Viure amb dignitat.
Però el final és dur i trist, com la vida real.
I ara estàs a ta casa preguntan-te per què.
Has trait una vida i així t’has trait a tu mateix...
...Tornada
------------------------
FALSA SOLIDARIDAD
Saliste a la puerta y estaba allí sentado.
Un par de miradas que se cruzaron.
Te sentiste enferma, te sentiste fatal.
Un miedo que te domina y que te hace perder seguridad.
Das dinero al Domund, niños apadrinados.
Piensas de esta manera que es un gesto de solidaridad.
Y él no te molestaba, estaba allí sentado.
Pasando el día en una vida que tú le complicaste.
Sabiendo que en realidad
tienen vida, son humanos.
Sólo nacieron en un lugar
sin una oportunidad.
Esta puta sociedad
que margina a los diferentes.
Y no se pueden adaptar
ya que tu no los tratas bien.
Y piensas que eres solidario.
De otra manera,
siempre que se queden allí,
en su propio país.
Falsa solidaridad.
Subiste a tu casa, molestia irracional.
Aquello te molestaba, un negro al portal.
Llamaste a la poli, no tardaron en llegar.
Allí lo cachearon, hasta encontrar que el hombre era ilegal.
Una vida de sueños, vivir con dignidad,
pero el final es duro y triste como la vida real.
Ahora estás en tu casa preguntándote porqué.
Has traicionado una vida, y así te has traicionado a ti mismo.
Estribillo
---------------------------------
FALSA SOLIDARIEDADE
Saíches á porta e estaba alí sentado.
Un par de miradas que se cruzaron.
Sentícheste doente, sentícheste fatal.
Un medo que te asoballa e que che fai perder seguridade.
Das cartos ao Domund, nenos apadriñados.
Pensas deste xeito que é un xesto de solidaridade.
E el non te amola, estaba alí sentado.
Pasando o día nunha vida que ti lle complicaches.
Sabendo que en realidade
Teñen vida, son humanos.
Só naceron nun lugar
sen unha oportunidade.
Esta puta sociedade
que marxina aos diferentes.
E non poden adaptarse
xa que ti non os tratas ben.
E pensas que es solidario.
Doutro xeito,
sempre que queden alí,
no seu propio país.
Falsa solidariedade.
Subiches á túa cama, molestia irracional.
Aquilo que te amolaba, un negro no portal.
Chamaches á poli, non tardaron en chegar.
Alí o rexistraron, ata atopar que o home era ilegal.
Unha vida de soños, viviron con dignidade,
pero o fin é duro e triste como a vida real.
Agora estás na túa casa, preguntando porqué
traizoaches unha vida, e así traizoácheste a ti mesmo.
Estribillo
|
||||
4. |
Buscant un bar
04:17
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
BUSCANT UN BAR
Què passa ací? Està ja tot tancat!
Cinc del matí i jo estic molt bufat.
Hi ha molta nit per poder desfasar.
Tinc molta set, nececite colar.
No m’apetix sentarme a fumar.
Per un cubata em tallaria un braç.
Dia a dia, dia a dia,
sempre buscant un bar.
No puc parar de colar!
Dia a dia, dia a dia,
sempre ballant ska!
Trobem un bar, entre sense pensar.
Em demane un whisky i me’n vaig a pixar.
Per fi podré beure fins rebentar.
Una senyora entra al aseo amb mi,
em toca allò que hi ha baix el melic.
Quaranta anys són massa per a mi.
Tornada
S’alsa la falda, vol mossegar-me,...mami vine a per mí.
Vull més cubates, no tinc un duro, hauré de resistir.
Tornada
--------------------
BUSCANDO UN BAR
¿Qué pasa aquí?, está ya todo cerrado.
Cinco de la mañana y yo estoy muy borracho.
Hay mucha noche para poder desfasar.
Tengo mucha sed, necesito colar (beber).
No me apetece sentarme a fumar.
Por un cubata me cortaría el brazo.
Día a día, día a día,
siempre buscando un bar.
¡No puedo parar de colar (beber)!
Día a día, día a día
¡siempre bailando ska!
Encontramos un bar, entro sin pensar.
Me pido un whisky y me voy a mear.
Por fin podré beber hasta reventar.
Una señora entra al aseo conmigo,
me toca aquello que hay bajo el ombligo.
Cuarenta años son demasiado para mí.
Estribillo
-----------------------
BUSCANDO UN BAR
Que pasa aquí? Está xa todo pechado
Cinco da mañá e eu vou moi borracho
Hai moita noite para poder desfasar.
Teño moita sede, preciso coar.
Non me apetece sentar a fumar.
Por un cubata cortaría o brazo.
Día a día, día a día,
Sempre buscando un bar.
Non podo parar de coar!
Día a día, día a día
Sempre bailando ska!
Atopamos un bar, entro sen pensar.
Pido un whisky e vou mexar.
Por fin poderei beber ata estoupar.
Unha señora entra ao aseo comigo
Tocame aquelo que hai baixo o embigo.
Corenta anos son demasiados para min.
Estribillo
Érgue a saia, quere morderme,.. mami ven por min!
Quero máis cubatas, non teño un can, terei que resistir.
|
||||
5. |
Consumit
05:20
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
CONSUMIT
Tants anys vivint
una crua realitat
molt escasa de felicitat.
Subratllant els meus temors,
apartant-me de la por,
fins que un dia el meu cel es va apagar.
Tota esperança ja, se n’anirà.
No tornarà.
Les ganes de seguir i de lluitar
s’acabaran.
Tot un somni
que s’esfonsa en aquell mar
on el món et comença a oblidar.
Moltes esperances “en” salvar,
falses il•lusions que ja se’n van,
i eixa malaltia t’arriba a destrossar.
Tornada
--------------------
CONSUMIDO
Tantos años viviendo
una cruda realidad
muy escasa de felicidad.
Subrayando mis temores,
apartándome del miedo.
Hasta que un día mi cielo se apagó.
Toda esperanza ya se marchará.
No volverá.
Las ganas de seguir y de luchar
se acabarán.
Todo un sueño
que se hunde en ese mar
donde el mundo te empieza a olvidar.
Muchas esperanzas en salvar.
Falsas ilusiones que un día se van,
y esa enfermedad te llega a destrozar.
--------------------------------
COMSUMIDO
Tantos anos vivindo
Unha crúa realidade
Moi escasa de felicidade.
Suliñando os meus temores,
afástome do medo.
Ata que un día o meu ceo apagouse.
Toda esperanza xa marchará.
Non voltará.
As gañas de seguir e de loitar
rematarán.
Todo un soño
que se afunde nese mar
onde o mundo comézate esquecer.
Moitas esperanzas en salvar.
Falsas ilusións que un día marchan,
e esa enfermidade chégate destrozar.
Estribillo
|
||||
6. |
Jutge de ningú
04:25
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
JUTGE DE NINGÚ
Tots assumim que el món està fatal.
Reconeixem, hi ha gent que està molt “mal”.
Ens adonem del que pot fer una persona.
I tots sabem que no es pot fer res.
Al despertár com solc fer cada dia encenc la televisió.
Tranquil•litat, fixa monotonia, me’n vaig a treballar.
I un desgraciat tenia planejat, llevar-me tota la vida.
Un bon matí tot el món preocupat, i el meu treball esfonsat.
Ningú és el jutge de ningú,
Ningú té dret a dominar.
Tots els problemes compartits amb tu,
Sense el dret d’opinar.
Després de tot, era un dia com un altre, no ho vaig diferenciar.
Fins que un peix gros va donar instruccions, i ens la va jugar.
El desgraciat va jugar a ser déu, triant la mort o la vida.
Por i dolor, families amb temor, llàgrimes i destrucció.
Tornada
El món en peu, crec que ho has aconseguit.
No hi ha la pau, ni les persones d’ahir.
--------------------------
JUEZ DE NADIE
Todos asumimos que el mundo está fatal.
Reconocemos, hay gente que está muy mal.
Nos damos cuenta de lo que puede hacer una persona,
y todos sabemos que no se puede hacer nada.
Al despertar, como suelo hacer cada día enciendo la televisión.
Tranquilidad, fija monotonía. Me voy a trabajar.
Y un desgraciado tenía planeado quitarme toda la vida.
Y una buena mañana, todo el mundo preocupado, y mi trabajo hundido.
Nadie es juez de nadie,
nadie tiene derecho a dominar.
Todos los problemas compartidos contigo
sin el derecho de opinar.
Después de todo era un día como otro, no lo diferencié.
Hasta que un pez gordo dio instrucciones y nos la jugó.
Y el desgraciado jugó a ser Dios escogiendo la muerte o la vida.
Miedo y dolor, familias con temor. Lagrimas y destrucción
Estribillo
El mundo en pie, creo que lo has conseguido.
No hay paz ni las personas de ayer.
--------------------------------
XUÍZ DE NINGUÉN
(Javi)
Todos asumimos que o mundo está fatal.
Recoñecemos, hai xente que está moi mal.
Dámonos de conta do que pode facer unha persoa,
e todos sabemos que non se pode facer nada.
Ao espertar, como adoito facer cada día, prendo a televisión.
Tranquilidade, monotonía. Vou traballar.
E un desgraciado tiña planeado quitarme toda a vida.
E unha boa mañá, todo o mundo preocupado e o meu traballo afundido.
Ninguén é xuíz de ninguén,
ninguén ten dereito a dominar.
Tódolos problemas compartidos contigo
sen o dereito de opinar.
Despois de todo era un día coma outro, non o diferenciarei.
Ata un peixe gordo deu instruccións e xogóunola.
E o dresgraciado xogou a ser Deus escollendo a morte ou a vida.
Medo e dor, familias con temor. Bágoas e destrución.
Estribillo
O mundo en pé, creo que o conseguiches.
Non hai paz nin as persoas de onte.
|
||||
7. |
De Xixona
04:45
|
|||
CATALÀ / CASTELLANO / GALEGO
DE XIXONA
De Xixona vaig a Tibi,
De Tibi a Castalla.
Passe per Onil i Ibi,
I me’n torne per la Sarga.
Ja està arribant,
cap de setmana.
Tots preparant
una mona espectacular.
Volem viajar.
Estar on tour.
Uns grans concerts,
i estar amb tu
Tornada
Hem planejat
un gran viatge.
I hem acabat
pensant “que hi haurà que comprar”.
Xulles, arròs,
i llonganisses.
I sobretot
el que poguem per a privar.
Tornada
Hi anirem.
Serà “algo” inolbidable.
I ho passarem genial.
Amb el bongo i el reggae sonant.
Tornada
--------------------------------
DE XIXONA
De Xixona voy a Tibi.
De Tibi a Castalla.
Paso por Onil y Ibi,
y me vuelvo por la Sarga.
Ya está llegando,
el fin de semana.
Todos preparando
unas pascuas espectaculares.
Queremos viajar,
estar “on tour”.
Grandes conciertos,
y estar contigo.
Estribillo
Hemos planeado
un gran viaje.
Y hemos terminado
pensando que tendremos que comprar.
Chuletas, arroz
y longanizas,
y sobretodo
lo que queramos para privar.
Estribillo
Iremos,
será algo inolvidable.
Y lo pasaremos genial
con el bongo y el reagge sonando.
Estribillo
-------------------------
DE XIXONA...
De Xixona vou a Tibi,
de Tibi a Castalla.
Paso por Onil e Ibi,
e volto por La Sarga.
Xa está a chegar, a fin de semana.
Todos preparando unhas pascuas espectaculares.
Queremos viaxar, estar “on tour”.
Grandes concertos e estar contigo.
Estribillo
Planeamos un grande viaxe.
E terminamos pesansando qué teremos que mercar.
Costelas, arroz e longaínzas,
e sobretodo o que queiramos para privar.
Estribillo.
Iremos, será algo inesquecible.
Pasarémolo xenial co bongo e o reggae soando.
|
Streaming and Download help
If you like Mugroman, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp